Με τον όρο αλκοολισμό εννοούμε την κατανάλωση αλκοόλ σε οποιοδήποτε βαθμό, που προκαλεί βλάβη σε ένα άτομο ή στην κοινωνία. Η δηλητηρίαση από αλκοόλ παρουσιάζεται σε δύο μορφές, την οξεία και χρόνια μέθη. Στην οξεία μέθη, ανάλογα με την ποσότητα του οινοπνεύματος που έχει καταναλωθεί και την κατάσταση του ατόμου (βαθμό πληρώσεως στομάχου, ιδιοσυγκρασία, φύλο κ.τ.λ.) υπάρχουν διαταραχές της συνείδησης, αναστολή φραγμών, μειωμένη αντίληψη έως κώμα και θάνατος. Στη χρόνια μέθη έχουμε καθημερινή χρήση μεγάλης ποσότητας αλκοόλ. Τα άτομα αυτά, ανίκανα να αντισταθούν στην αυξημένη επιθυμία της, οδηγούνται σιγά-σιγά σε αδυναμία να λειτουργήσουν εάν δεν πιουν (συμπτώματα στέρησης), πράγμα καταστροφικό τόσο τα ίδια όσο και για τον περίγυρο
Στον χρόνιο αλκοολισμό, παρουσιάζονται διαταραχές ποικίλου βαθμού του νευρικού συστήματος (τρεμούλιασμα, πολυνευρίτιδα, διανοητική σύγχυση, παραισθήσεις, τρομώδες παραλήρημα) του ήπατος, (αλκοολική κίρρωση, δηλαδή καταστροφή του ιστού του οργάνου) του κυκλοφορικού συστήματος (αρτηριοσκλήρωση). Επιπλέον τα άτομα που πάσχουν από αλκοολισμό παρουσιάζουν συνήθως διαταραχές της συμπεριφοράς, χαρακτηριζόμενες από ψυχική και συναισθηματική αστάθεια, περιορισμό της ικανότητας κρίσης και της βούλησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι αρνούνται να παραδεχτούν το πρόβλημα, ακόμα και όταν αυτό έχει προχωρήσει. Θεωρείται ότι περίπου οι μισοί θάνατοι από τροχαία δυστυχήματα οφείλονται στη μέθη. Ο αλκοολισμός αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από ουσίες.
Η παραδοχή του προβλήματος και η επίσκεψη σε ψυχίατρο είναι το πρώτο βήμα για τη θεραπεία. Η ομαδική θεραπεία και η παρακολούθηση στοχευμένων προγραμμάτων αποτελούν ασφαλή λύση.